Je innerlijke kind genezen
Ergens diep vanbinnen leeft een deel van jou dat nog steeds wacht. Wacht op zachtheid, op erkenning, op iemand die zegt: "Ik zie je. Je mag er zijn." Veel van wat je vandaag voelt — de moeite met grenzen stellen, het verlangen naar bevestiging, of die ongrijpbare onrust in relaties — komt niet zomaar uit het niets. Het zijn sporen van vroeger. Van momenten waarop je je als kind niet gehoord voelde, niet veilig, niet vrij om te zijn wie je werkelijk was.
Misschien heb je geleerd om flink te zijn, om door te zetten, te zorgen voor anderen en je emoties in te slikken. Maar diep vanbinnen is dat kleine kind in jou nooit verdwenen. Het leeft nog steeds in je lichaam: in de spanning in je borst, in de manier waarop je jezelf soms verliest in de ander, in dat stemmetje dat fluistert: "Ben ik wel goed genoeg?"
Je innerlijke kind genezen betekent niet dat je teruggaat naar het verleden om erin te blijven hangen. Het betekent dat je leert luisteren naar wat dat kind nog steeds nodig heeft: aandacht, troost, ruimte. Zodat jij als volwassene weer kunt ademen, voelen, verbinden, leven.
Het is geen makkelijke weg, maar wel een liefdevolle. Eén waarin je niet langer hoeft te vechten, vluchten of je aanpassen. Waarin je stap voor stap thuiskomt bij jezelf. Niet perfect, maar echt.